Heybeli Sahaf (Sahaf)

Ben Heybeli Sahaf'a 5 Nisan'da annemle birlikte gittim. Aslında o gün amacım Heybeliada’ya gidip İstanbul’un kalabalığından biraz uzaklaşmaktı fakat o gün kalabalıktan bir türlü uzaklaşamadım; ta ki sahafa varana kadar. Çünkü adaya İstanbul’da yaşayan bütün insanlarla birlikte ada vapurunda sıkış tıkış geldim ve yine o insanlarla Heybeliada’ya inerek kalabalığı da adaya yanımda getirdim. Neyse ki kalabalık küme halinde ilerlerken, ben annemle soldaki yola saptık, yukarıya doğru iki sokak yürümemizin ardından sağa saparak azıcık yürüdük ve böylelikle bu güzel sahafa yolumuz düşmüş oldu. İçerisinde tam o gün aradığım sessizlik üst üste dizilmiş bir sürü eski kitapta saklıydı. Bu sessizliğin yanında dünyada en çok sevdiğim kokulardan olan eski kitap kokusunun adanın çicek kokusuna ve İstanbul’daki gürültünün yoksunluğuna karışımı tam anlamıyla aradığım huzurdu. Orada birçok kitap baktım ve içlerinden en beğendiklerimin fiyatını sordum, kardeşime ve kendime kitap satın aldım. Ardından oradan ayrıldım ve elimde ise aldığım kitaplar, bu fotoğraflar ve "Kültür Mantarı” projesinin bir ayağını tamamlamış olmanın mutluluğu kaldı…