7.02.2017

Merhaba,

          Bugün 15 tatilden sonra ikinci defa okula gittim ve okul çıkışı da yüzme antrenmanım var. Yine yorucu bir gün. Hiç bu 15 tatil kadar hızlı geçen bir 15 tatil hatırlamıyorum. Bir şeye nasıl başlarsan öyle gider diyenler, dönemin ilk gününe The Miracle Worker adlı kitap hakkındaki bir test ile başlamama ne söyleyeceksiniz? Döneme güzel başlamak istemiştim ama hayallerim suya düştü. Bu sabah da ayaklarım geriye sürüye sürüye okula geldim. Annemler ile paylaşmadım tabiki bu hislerimi. Zaten onlar için çocuklarını 55 km uzağa göndermek zor iken bir de okula giderken acı çekiyormuşum imaji vermemek adına sustum bu sabah. Hoş sormadılar da zaten, babam her geç kalktığım günlerdeki gibi 5.45’te odamın kapısında bitti ve beni güler yüzle uyandırdı, kahvaltıyı hazırladığını söyledi, kahvaltıda geçen küçük konuşmalarımız dışında da konuşmadık zaten. Annemle de bana her 5 dk geçtiğinde saati söylemesi ve beni uğurlamak için konuşmamız dışında bir sohbetimiz olmadı. Onun dışında bugün bütün hissettiğim bir kitabı boşu boşuna okumuş olduğumdu. Çünkü dün ilk günden sınav yapılmayacağına çok güvenmiştim ama nerdeee...? Keşke ilk günden test telaşı yaşamasaydım ama neyse artık. Aslında daha çok önem versem başka türlü geçebilirdi fakat zaten dün çok yorgundum. Cumartesi Afyon’dan Yalova’ya yol gitmiştim; Pazar günü ise Yalova’dan İstanbul’a öğlen dönüş yapmıştım. Bu kadar yorgun okula başladığım şu dönemde azıcık kendimi okuldan soğumuş hissederken şimdi de ikinci okuduğum kitaptan uzak durmaya başladım ama durmadan verilen ödevler sayesinde hislerim ikinci planda duracak gibi gözüküyor sanırım...